Over Kanseri (Yumurtalık Kanseri) Hakkında

1. Giriş

Over kanseri, kadınlarda yumurtalıklarda gelişen bir kanser türüdür ve kadın üreme sistemi kanserleri arasında en ölümcül olanlardan biridir. Erken evrede teşhis edilmesi zor olduğu için genellikle ileri evrede tanı konur. Yumurtalıklar, kadın üreme sisteminde hormon üretimi ve yumurta hücresi gelişiminden sorumludur.

2. Türleri

Over kanseri, köken aldığı hücre tipine göre üç ana gruba ayrılır:

• Epitelyal Tümörler: Yumurtalık yüzeyini örten hücrelerden kaynaklanır. En yaygın türdür (%90).

• Germ Hücreli Tümörler: Yumurtalıkta yumurta üreten hücrelerden gelişir. Genç kadınlarda daha sık görülür.

• Stromal Tümörler: Hormon üreten hücrelerden kaynaklanır. Nadir görülür.

3. Belirtiler

Over kanseri genellikle belirti vermez ya da çok genel belirtilerle ortaya çıkar:

• Karında şişlik veya basınç hissi

• İştah kaybı veya erken doyma

• Sık idrara çıkma

• Karın veya pelvik ağrı

• Anormal vajinal kanama

4. Risk Faktörleri

• İleri yaş (özellikle 50 yaş üstü)

• Ailede over veya meme kanseri öyküsü

• BRCA1 ve BRCA2 gen mutasyonları

• Hiç doğum yapmamış olmak

• Uzun süreli hormon tedavisi

5. Tanı Yöntemleri

• Pelvik muayene

• Ultrasonografi

• Bilgisayarlı tomografi (BT) veya Manyetik rezonans (MR)

• CA-125 Kan Testi: Bazı over kanseri türlerinde yüksek çıkar

• Biyopsi: Kesin tanı için gereklidir

6. Tedavi Yöntemleri

• Cerrahi: Tümörün ve gerekirse yumurtalık, rahim ve lenf düğümlerinin çıkarılması

• Kemoterapi: Cerrahiden sonra veya bazı durumlarda önce uygulanabilir

• Hedefe yönelik tedaviler: Özellikle BRCA mutasyonu taşıyanlar için

• İmmünoterapi: Yeni gelişmekte olan bir tedavi yöntemidir

7. Korunma ve Erken Teşhis

• Aile öyküsü olan bireyler genetik danışmanlık almalıdır

• Doğum kontrol haplarının uzun süreli kullanımı riski azaltabilir

• Sağlıklı yaşam tarzı, düzenli kontroller önemlidir

• BRCA pozitif kişilerde önleyici cerrahi düşünülebilir

8. Sonuç

Over kanseri, kadın sağlığı açısından önemli bir tehdittir. Erken teşhis şansı düşük olsa da, belirtilerin farkında olmak ve risk altındaki bireylerin düzenli kontrollerini yaptırması hayati önem taşır. Gelişen tanı ve tedavi yöntemleri sayesinde yaşam süresi ve kalitesi artırılabilir.